امشب همه ی طول راه را فقط به " تساوی " فکر کردم !

به این " حسرت نخوردن "..

به این که من و تو به اندازه ی هم دارا هستیم !

ب ه این که خدا به همه ی ما به یک اندازه نعمت داده

 ولی نوع این نعمت فرق میکند

این که " م " اینها چقدر مایه دارند که 400 و فلان میلیون تومان

 هزینه ی عروسی شان کرده نقل مجالس این روزهای ماست

و "س " مدام این موضوع را می زند توی سر همسرش

و هی میگوید کاش ماهم از این شانس ها داشتیم

این که ماشین "د " اینها شونصد میلیون پولش می شود

اینکه " ف " از وقتی عقد کرده هونصد میلیون طلا هدیه گرفته از همسرش

این که " ش " یک پسر کاکل زری آورده

این که " ح " منزل دو طبقه دارد ، این که " ر " مهندس است و استخدام دائم است

همه ی همه اش در یک آدم جمع نشده و نمیشود

مثلاً همین " م "  گیریم نونصد میلیون خرج عروسی داده ، که چه ؟!

آنهایی که زندگی شان با سلام و صلوات بوده بی مشکل نیستند

چه رسد به اینهایی که همان اول زندگی را با گناه بسم الله گفته اند

 که مست به حجله رفته اند ..

مثلا همین "د " گیریم مدل بالاترین ماشین هم برایش باشد

 وقتی لفظ "دخترباز " را بعد از اسمش می آورند چه فایده؟! ..

مثلا همین "ف" گیریم کورور کورور طلا داشته باشد

  وقتی در گوشی به من می گوید دل هیچ کسی هم خوش نیست

و یک آه بلند از ته دل می کشد چه سود ؟!

مثلاً همین "ر " گیریم شغل دولتی دارد و پیدا کردن شغل رسمی

 این روزها یعنی گذراندن هفت خوان رستم

وقتی همه ی حقوقش می رود برای بازپرداخت وام چه فایده ؟!

ما هم همینطور ..

یکی قدش کوتاست صورتش زیباست

یکی افسرده است قلمش شیواست

یکی دانشگاه دولتی قبول نمی شود پول ثبت نام در بهترین دانشگاه آن ور آب را دارد

یکی پول ندارد عوضش قیافه دارد ،

یکی هیچ کدام از این ها را ندارد ولی یک خدای خیلی بزرگ دارد !

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: